26 Σεπτεμβρίου 2011

EVERYTHING YOU ALWAYS WANTED TO KNOW


Σάββατο 1η Οκτωβρίου των Απορημένων

Το κάθε τόσο καθιερωμένο ΣΑΒΒΑΤΟ των ΑΠΟΡΗΜέΝΩΝ στα LUDENS LABS, Διδότου 34, πάνω Εξάρχεια κάτω Κολωνάκι, λύνει απορίες [τί; πώς; πότε; πόσο; μπορώ κι εγώ;] λύνει και κόμπους [μαζί πιο καλά από χώρια], λύνει και τα χέρια [μία αγκαλιά καλύτερη από πολλές χειραψίες], λύνει γενικώς προβλήματα αδίκως άλυτα. Σε αυτό το κάθε τόσο κάλεσμα σκάνε παλιοί που ψάχνουν αφορμή να σκάνε κάθε τόσο στα LUDENS LABS, και σκάνε και Απορημένοι. Δηλαδή νεοφερμένοι που θα ήθελαν να ρωτήσουν, να μάθουν και να δουν από κοντά τί στην ευχή παίζει, τί καταστάσεις είναι αυτές που στήνονται στα τόσα λίγα τετραγωνικά, που τις λέμε Εργαστήρια, Φεστιβάλ, Ανοιχτές Βραδιές Ομαδικές Ανα-Γνώσεις, Labs και Games κι όσοι μπαίνουν φαίνεται σα να μη βγαίνουν χαμένοι; Αυτό το Σάββατο λοιπόν, ένα ακόμα Σάββατο για να γνωριστούμε ή να ξαναγκαλιαστούμε. Καφές, κρασί, κουλούρι, ελιές, το μενού και σε πείσμα των καιρών εμείς αποφασισμένοι να τα καταφέρουμε.

Καλές αντάμωσες :)


21 Σεπτεμβρίου 2011

ΕεεππππΑΝΑΣΤΑΣΗ

Συναντιόμαστε λοιπόν μία τετ α τετ. Κοιτιόμαστε στα μάτια και μιλάμε για όσα μπορούμε να πούμε πρώτη φορά που βλεπόμαστε. Μετά παραδίδουμε ένα δείγμα γραφής, κείμενο μικρό πεζό με αρχή, μέση, τέλος αν είναι δυνατό και όχι ό,τι μας κατέβηκε μια μέρα πούβρεχε κι εμείς κοιτούσαμε τις στάλες στα τζάμια. Ύστερα μπαίνουμε στην ομάδα των 6 maximum και αρχίζει η περιπέτεια που λέγεται Κλειστό Γράμμα ή Ανοιχτό Βιβλίο; Ζώντας αυτή θέλουμε διακαώς να μάθουμε να γράφουμε Διήγημα, Νουβέλα ή Μυθιστόρημα και πάση θυσία να ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε: ένα Κλειστό Γράμμα ή ένα Ανοιχτό Βιβλίο;

με τη ΒΙΚΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ – ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012

12 ΠΕΜΠΤΕΣ 7ΜΜ-9ΜΜ


Εργαστήριο κινηματογραφικής ιστορίας, αισθητικής και ηθικής με τη μέθοδο του link, δηλαδή τη σχέση μεταξύ του ενός με τον άλλον. Αμφισβητούμε ό,τι έχει ειπωθεί και ανασυνθέτουμε την αφήγηση της κινηματογραφικής εποχής σύμφωνα με τους δικιές μας ευαισθησίες. Φτιάχνουμε τη δική μας ιστορία, διακρίνουμε τα δικά μας ορόσημα, μαθαίνουμε για έναν κινηματογράφο που διώχθηκε και συνηδειτοποιούμε ότι η άποψή μας για τον κινηματογράφο έχει πολιτικό και κοινωνικό βάρος. ΠΑΙΖΟΥΜΕ δηλαδή ΣΙΝΕΜΑ προσπαθώντας να καταλάβουμε γιατί ο κινηματογράφος είναι η μοναδική τέχνη που κανείς ποτέ δεν έπαιξε μαζί της. Πάντα ακριβός και απόμακρος ο κινηματογράφος κινούνταν παράλληλα με την τεχνολογική πρόοδο. Στην εποχή μας που τα πάντα είναι κινηματογράφος, η μοναδική του διέξοδος είναι να χάσει το βάρος του. Να γίνει παιχνίδι χαμηλού κόστους βρίσκοντας για πρώτη φορά την αθωότητα που οφείλει να έχει η Τέχνη.

με τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ – ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012

12 ΤΕΤΑΡΤΕΣ 7ΜΜ-9ΜΜ


Στο δρόμο της φωτογραφίας, η φωτογραφία δρόμου τι μπορεί να είναι; Εγώ; Εσύ; Αυτοί; Εμείς; Απαντήσεις ανοιχτές σε ερωτήματα και κουβέντες, παίγνια στημένα με γνώση και πρόθεση να πάμε προς τα εκεί που μας πάει η καθημερινότητα όταν αυτή αποκαλύπτεται από το φακό, προβολές και προβληματισμοί που θέλουμε να μας οδηγήσουν στο πεζοδρόμιο και να επιστρέψουν εν-τυπωμένες. Shooting με τα όλα του. Βλέμμα πίσω [φωτογράφοι που έγραψαν ιστορία], βλέμμα εμπρος [μετά από αυτούς τι;] βλέμμα γύρω [εδώ, τώρα, εγώ, βλέπω, φωτογραφίζω] βλέμμα μέσα μας [εγώ, ποιος δηλαδή; πώς; και πώς αλλιώς;]. Όλα αυτά και άλλα τόσα, σε ένα Εργαστήριο Φωτογραφίας με μία φωτογραφική μηχανή.

με τον ΓΙΑΝΝΗ ΤΖΑΝΕΤΕΑ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ – ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012

12 ΔΕΥΤΕΡΕΣ 7ΜΜ-9ΜΜ


Γύρω από ένα τραπέζι ερωτευόμαστε, τσακωνόμαστε, επαναστατούμε, σκεφτόμαστε, ονειρευόμαστε, συναντάμε φίλους, βρίσκουμε την οικογένεια μας. Το φαγητό είναι μια σχέση παντοτινή και άκρως, άκρως προσωπική που ξεκινάει με μια σταγόνα γάλα. Το φαγητό δεν είναι Μόδα. Δεν εξαντλείται σε συνταγές, ούτε καν στην κουζίνα. Το φαγητό είναι η μία γέφυρα που μας ταξιδεύει στον κόσμο αποτυπώνοντας κουλτούρες και φιλοσοφίες. Πάνω απ' όλα όμως είναι συναίσθημα, είναι ζωή. Αυτή τη μοναδική σχέση μας με το φαγητό εξερευνούμε τις Παρασκευές στο FOOD for THOUGHT, μέσα από ταινίες και βιβλία, quiz, παιχνίδια και γράψιμο! Χαρτογραφούμε τη γεύση μας, παίζουμε με το φαγητό και το μυαλό μας, επαναφέρουμε γευστικές μνήμες, δημιουργούμε, ανακαλύπτουμε τη Γαστρονομία ως Τέχνη και βουτάμε στον κόσμο του κρασιού και του φαγητού παίζοντας ως τύποι Homo Ludens. Φωτάκια στην πορεία μας θα ανάψουν οι καλεσμένοι-έκπληξη που θα μοιραστούν μαζί μας αυτό το κοινό μας πάθος.

με τη ΜΕΛΙΝΑ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ – ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

8 ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ 7ΜΜ-9ΜΜ


Ομαδικό Παιχνίδι ζωγραφικής βασισμένο σε διαδραστικά παιχνίδια εφευρετικότητας και αυθορμητισμού. Χρησιµοποιώντας ως µέσο µια µορφή γρήγορου και εντατικού σκίτσου 
να βρούμε το εξαίσιο-αλλόκοτο που κρύβεται πίσω από την καθημερινότητα. Γνώσεις σχεδίου δεν χρειάζονται. Οι συμμετέχοντες χρειάζεται να είναι δημιουργικοί και επινοητικοί.

με τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΑΝΔΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟ

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ – ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011

4 ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ 5ΜΜ - 7ΜΜ


Βασικές Αρχές Γραφιστικής με Αφορμή και Ζητούμενο τη Μουσική

Τί εικόνα θα δίνατε στο αγαπημένο σας τραγούδι; Τι χρώμα θα είχε το playlist που σας χαλαρώνει; Πώς γίνεται η μουσική ουράνιο τόξο; Γιατί μπορεί να διαλέξουμε ένα δίσκό μόνο από το εξώφυλλό του; Τι θέλει μια μπανάνα στο εξώφυλλο ενός δίσκου; Ποιά είναι τα σημαντικότερα εξώφυλλα δίσκων στην ιστορία της μουσικής και τι εκφράζουν;

με την ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ – ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012

12 ΤΡΙΤΕΣ 7ΜΜ-9ΜΜ

for more
www.ludenslabs.com

19 Σεπτεμβρίου 2011

ΜίΑ ΒΙΒή

Μια Βιβή όχι όποια κι όποια πήγε στην Αμερική

Και γύρισε με θησαυρό που εύκολα δεν τον βρήκε κι ας μην το είπε

Έλιωσαν μάθαμε τα παπούτσια τα δικά της και του θείου

Ωσπου να βρεθούν οι καραμέλες LUDENS δώρο στα LUDENS LABS

Με δώρα αρχίζει το φθινόπωρο

Γλυκά για έναν πικρόγλυκο χειμώνα

ευχαριστούμε Βιβήηηηη


ΚΑΛΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ



Επιστρέψαμε από έναν Αύγουστο σαν τον δικό σας: περίεργο αλλά όχι κακό. Κάτι σαν τέλος εποχής. Αν δεν το πολυκαταλάβατε ακόμα, προσπαθήστε το τώρα, θα είναι για καλό. Διότι μετά από κάθε τέλοςπου το καταλάβαμε τί έρχεται; Μια Καινούργια Αρχή.

Καλό Σεπτέμβρη λοιπόν. Οι αέρηδες σταμάτησαν και μάνι μάνι έχουμε υγρασία – μια υγρασία ήταν η αφορμή για την ανακάλυψη της πενικιλίνης άμα το σκεφτείτε, σκεφτείτε κι άλλες εξ αιτίας της γονιμότητες και χαμογελάστε. Για να ζήσουμε έτσι, σε πείσμα των καιρών, ένα ωραίο φθινόπωρο και τον καλύτερο χειμώνα. Στα δύσκολα γεννάμε να θυμάστε, στα εύκολα άντε και κάποιο ανθάκι να κόψουμε.