Χειμώνα του 2007 έσκασε στο μυαλό μου η ιδέα πως τα πράγματα μπορούν να γίνουν αλλιώς σε ένα Εργαστήριο Δημιουργικής Γραφής και αφορμή γι αυτό στάθηκε μία απάντηση σε μία ερώτηση τσικνοπέμπτης. Ερώτηση, τί θα κάνουμε το τριήμερο; Απάντηση, όπως-πάντα-θα, και με αυτήν συμφώνησε η πλειοψηφία στο τραπέζι. Σαν έκρηξη χαρτοπόλεμου έσκασε τότε ακριβώς στο μυαλό μου το αντίθετο του όπως-πάντα, το όπως-ποτέ-άλλοτε. Ήταν μια στιγμή χαράς όπως η αρχή κάθε καινούργιου – τη χαρτοπετσέτα που πάνω της έγραψα όπως-πάντα> <όπως-ποτέ-άλλοτε την έχω ακομα καρφιτσωμένη στο φελό απέναντι από το γραφείο μου.
Το 1938 που είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά στην Ολλανδία ο περίφημος Homo Ludens του Johan Huizinga, δεν ζούσα. Ζούσα την ώριμη εφηβία μου όταν το βιβλίο κυκλοφόρησε στα ελλληνικά το 1989. Τότε αυτός ο τύπος, ο Homo Ludens, που μέσω του παίγνιου δημιουργεί πολιτισμό, με χάραξε. Κι έτσι 18 χρόνια αργότερα ένας χειμώνας ολόκληρος πέρασε σχεδιάζοντας το Εργαστήριο Γραφής που ονομάστηκε ΚΛΕΙΣΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ή ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ; και πραγματοποιήθηκε πρώτα στο σπίτι μου, ύστερα στο τραπέζι του Vinyl Microstore στη Διδότου 34, και μετά δίπλα στο άλλο μισό του 34, στο μαγαζί του Δημήτρη που πουλούσε ταινίες θρίλερ και έκλεισε εκείνο τον Δεκέμβρη για να το πάρουμε εμείς και να στήσουμε τα LUDENS LABS. Το 2009.
Το ΚΛΕΙΣΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ή ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ; δεν θέλω να μετρήσω πόσοι έκτοτε το έχουν ζήσει – μακρυά από μένα ο Homo Logisticus. Και φέτος τον Φεβρουάριο πάμε πάλι για την περιπέτεια της γραφής που βαστάει τρεις μήνες και μισό.
Βίκυ Θεοδωροπούλου - www.theodoro.gr
