14 Δεκεμβρίου 2008

CONSORTIUM ORCHESTRA


Στην αρχή

Ιδρύσαμε μία ορχήστρα 

Ναί. 

Είπαμε θα φτιάξουμε μία Ορχήστρα. 

Θα μαζευόμαστε και ο καθένας θα παίζει το όργανό του.

Ναί. 

Αστείο;

Αστείο. 

Για άλλο λόγο όμως.

Το αστείο κρύβεται εκεί που το παιγχνίδι υπαγορεύει:

-ο καθένας να παίζει το όργανό του

-όσα όργανα, τόσα αυτιά να έχει ο μαέστρος

-όσα αυτιά, τόσους σκοπούς να ακούει

-όσους σκοπούς ακούει, τόσους να εξετάζει

-όσους εξετάζει να αγκαλιάζει

-όσες αγκαλιές, τόσες και φωνές

-όσες πιο πολλές φωνές, τόσο το καλΥτερο

Ο μαέτρος μοιράζει αυτιά για τα διαλείμματα - καθένας στο διάλειμμά του να ακούει τους σκοπούς που σφυράνε οι γύρω του. 

Ακολουθεί κουβέντα, ενστάσεις, αντιρρήσεις, γέλια, κλάμματα, όχι κλάμματα, διαφωνίες, δυσπιστίες, καφέδες, μπύρες που και που, σοκολατάκια συχνά.