24 Φεβρουαρίου 2009

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ ΟΙΩΝΟΙ


Τα LUDENS LABS είναι ΠΕΙΡΑΜΑ που το ξεκίνησαν πρώτοι οι οιωνοί και ζητάει να επιβεβαιώσει τις βάσιμες υποψίες μας για τα πολύτιμα ευρήματα που κρύβονται κάτω από τη στεγνή μας άμμο.  Δεν χανόμαστε στην ποίηση don’t worry, εξηγούμαστε πάραυτα.

Ένας μικρός χώρος στο Κέντρο της πόλης –Διδότου 34- που μεταμορφώθηκε από θρίλερ σε κωμωδία μέσα σε μέρες αφού πολλοί καλοί έβαλαν από ένα χεράκι, είναι πια ένας ανοιχτός τόπος πειραματικής συναναστροφής.

Δευτέρα απόγευμα εχτές άρχισαν τα παιχνίδια συγγραφής σεναρίου, Πέμπτη απόγευμα μεθαύριο αρχίζουν πάλι τα παιχνίδια συγγραφής μυθιστορήματος-νουβέλας-διηγήματος, το Σάββατο μεσημέρι που μας έρχεται ξεκινούν τα παιχνίδια δημιουργικής γραφής για παιδιά του δημοτικού ενώ παράλληλα συζητιούνται νυχθημερόν παίγνια που θα αποδείξουν τη σοβαρότητά τους στο εγγύς μέλλον της πόλης μας - η κωμωδία που κάποιοι πιστεύουν πως είναι η πατάω-πεπονόφλουδα-τσακίζομαι-γελάμε μορφή έκφρασης είναι κάτι πολύ διαφορετικό για μας, τους φίλους μας κι αυτούς που έρχονται να πειραματιστούν μαζί μας. Για τα τραπέζια λοιπόν των LUDENS LABS και το πεζοδρόμιο της αγαπημένης Διδότου ετοιμάζουμε εκπλήξεις που θα σκάσουν μύτη και με αυτό το κρύο και με το που θα μπει αυτή η Άνοιξη. 

Ως τότε παραμένουμε καθημερινά ανοιχτοί, ζεστοί και με τη βοήθεια των μεντόρων μας μουσικοί, από τις 12 το μεσημέρι ως το βράδυ και

ενθαρρρύνουμε την προσέλευση για ξενάγηση, κους κους και χαλάρωση με τζάμπα έντυπα.

παροτρύνουμε για δοκιμές διαβασμάτων από τη Δανειστική μας Βιβλιοθήκη που στήνεται μέρα με τη μέρα στα ράφια της σκάλας για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της ψυχής, των ματιών, της αφής, του νου και του πισινού – αλήθεια, όποιος έχει βιβλία που τάχει μάθει απέξω ας τα φέρει εδώ να τα διαβάσουμε κι εμείς.

επιδοτούμε τη διάθεση για καφέ και τσάι, με βραστήρα, καφετιέρες, ποτήρια, φλιτζάνια, κουτάλια ΚΑΙ βουτήματα

προωθούμε το άραγμα στο πατάρι μας για κρυφτό και ηρεμία

και συνεχίζουμε να δουλεύουμε κάνοντας υποθέσεις για λογαριασμό σας.

16 Φεβρουαρίου 2009

12 Φεβρουαρίου 2009

ΔΙΔΟΤΟΥ 34 ΔΙΔΟΤΟΥ 34




Τα LUDENS LABS είναι ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΟ ΧΑΡΤΗ των καθημερινών διαδρομών μας και δημιουργήθηκαν από την πεποίθηση πως η γεωγραφία γράφεται πρώτα από εμάς κι ύστερα από τους γεωγράφους. 

Ζητάμε συγνώμη από την επιστήμη αλλά είναι καιρός να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.  Δεν μας αρέσει να μας μελετούν, κατηγοριοποιούν, αναλύουν, περιγράφουν, προσδιορίζουν, συνοψίζουν, παρουσιάζουν, κουβεντιάζουν -νυσάφι πια- και λέμε να μελετήσουμε τις καταστάσεις μόνοι μας.  Τί στο διάβολο τα μάθαμε τα γράμματα; 

Η έκπληξη λοιπόν, ως ενδεχόμενο να προκύψει αυτή από κάθε έκφραση και κάθε κατάσταση είναι το θέμα που θα μελετάμε εδώ από χίλιες μεριές σοβαρές και αστείες. take your time to think about it.

Χτες ας πούμε, μελετήσαμε την έκπληξη που μας προκαλεί η αιφνίδια χημεία μεταξύ των Homo Ludens και το πως out of the blue ένα ποδαρικό των παλιών στον καινούργιο χώρο μπορεί να μετατραπεί σε απογευματοβραδυνονυχτερινή σύναξη των μόλις ξεθαρρεμένων.

 

 

10 Φεβρουαρίου 2009

ΕΝΑ ΧΕΡΑΚΙ ΣΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ


Τα LUDENS LABS είναι ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΣΥΝΘΗΜΑ και επινοήθηκε από την ανάγκη μας να φωνάξουμε πως μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα με τους τρόπους που εμείς θέλουμε και όχι με τις μεθόδους που μας υπαγορεύονται.   

Έτσι λέμε να γράψουμε χωρίς συνταγές, να δούμε χωρίς να μας δείχνουν την κατεύθυνση, να ακούσουμε χωρίς να περιμένουμε, να γευτούμε για να γευτούμε, να γελάσουμε χωρίς να μας γαργαλίσουν, να βρεθούμε για να βρεθούμε, να μιλήσουμε χωρίς μα-μου-σου-ξου-μανταλάκια-ίσως-αύριο-που-θα-περνώ-δίπλα-σας, να πιούμε έναν καφέ - έστω.

Με δυο λόγια λέμε να παίξουμε χωρίς ζαβολιές, δηλαδή οι άσσοι να κατατεθούν όλοι στο τραπέζι και με δυο λόγια παραπάνω λέμε κάπως έτσι να καλοπιάσουμε την έκπληξη για να ξεμυτίσει!!

Κάθε μέρα από τις 12πμ και μετά ως αργά, στα LUDENS LABS όταν κάποιοι με κάτι θα παίζουν, κάποιοι άλλοι μπορούν να χαζεύουν ακούγοντας μουσική, διαβάζοντας ό,τι βρουν, πίνοντας ό,τι φέρουν, τρώγοντας ό,τι μας φέρουν ή κάνοντας και καμμιά δουλίτσα για να βάλουν ένα χεράκι στην ουτοπία που δεν στήνεται χωρίς κόπο.

LUDENS LABS – ΔΙΔΟΤΟΥ 34 – ΑΘΗΝΑ - 6 9 4 7 5 4 4 4 2 3

8 Φεβρουαρίου 2009

ΣΤΟΝ HOMO LUDENS ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ



Τα LUDENS LABS είναι ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ και δημιουργήθηκαν από την επιθυμία μας να κατορθώσουμε να εκφραστούμε παίζοντας. Δεν πρόκειται για ένα αστείο αν και γελάμε συχνά με τις προσπάθειές μας, πρόκειται για μια προσπάθεια να πείσουμε πως η έκφραση είναι ένα παιχνίδι του νού και της ψυχής και πως αυτό το παιχνίδι είναι που παράγει αυτή τη λέξη που η σοβαροφάνεια την έστειλε σε αδιέξοδα, τον Πολιτισμό μας. Ο πολιτισμός, έγραψε ο μεγάλος Ολλανδός ιστορικός και φιλόσοφος Johan Huizinga [1872 – 1945]  γεννιέται από την έμφυτη στον άνθρωπο τάση να παίζει και οι διάφορες πολιτισμικές μορφές, από το δίκαιο και τη φιλοσοφία ως την ποίηση, την πεζογραφία και την τέχνη μπορούν να κατανοηθούν ως εκδηλώσεις ή μεταμορφώσεις της θεμελιώδους ανθρώπινης ορμής για το παιχνίδι.

Ο Johan Huizinga έπλασε τον Homo Ludens - πριν από αυτόν είχαν πλαστεί οι Homo Ergaster, Homo Habillis, Homo Erectus και Homo Sapiensμετά από αυτούς ήρθε ένας Rodari και ένας Nash να μας μιλήσουν ο καθένας με τον τρόπο του για θεωρείες παιχνιδιών.

Κακώς ξεχάσαμε τον Homo Ludens.  2009, καιρός να τον θυμηθούμε.

Δοκιμάζουμε παίζοντας να γράψουμε μυθιστόρημα, νουβέλα, διήγημα, κινηματογραφικό σενάριο.  Δοκιμάζουμε παίζοντας να γράψουμε ιστορίες με παιδιά Τρίτης, Τετάρτης, Πέμπτης και Έκτης δημοτικού.  Δοκιμάζουμε παίζοντας να διαβάσουμε κείμενα γνωστών συγγραφέων τονίζοντάς τα με χίλιους διαφορετικούς τρόπους.

Το παιχνίδι, πίστευε ο Johan Huizinga και πιστεύουμε κι εμείς, είναι ένα πέρασμα από την πραγματική ζωή σε μια σφαίρα δραστηριότητας με εντελώς δική της διάταξη. Κι όπως κάθε παιδί έχει απόλυτη επίγνωση ότι γίνεται κάτι στα ψέμματα ή στα αλήθεια, έτσι και κάθε ενήλικας.

Ένας πατέρας βρήκε τον τετράχρονο γυιό του να κάθεται μπροστά σε μια σειρά καρέκλες παίζοντας το ΤΡΑΙΝΟ.  Κι όπως τον αγκάλιασε, ο μικρός του είπε, μη φιλήσεις τη μηχανή μπαμπά, γιατί τα βαγόνια δεν θα πιστεύουν πως είναι αληθινή.

Ας παίξουμε!

Και παίζοντας ας μάθουμε, ας εκφραστούμε κι ας δημιουργήσουμε.

Μυθιστόρημα, Νουβέλα, Διήγημα - με τη Βίκυ Θεοδωροπούλου

Συγγραφή Σεναρίου - με τον Χάρη Μιχαλογιαννάκη

Παιχνίδια Γραφής για Μικρούς Συγγραφής - με την Έλενα 
Μαρούτσου


LUDENS LABS – ΔΙΔΟΤΟΥ 34 – ΑΘΗΝΑ - 6 9 4 7 5 4 4 4 2 3

1 Φεβρουαρίου 2009

ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ


Η αλήθεια είναι πως την πρώτη φορά που δίδαξα δημιουργική γραφή σε παιδιά, πριν από μερικά χρόνια στη Ρόδο, είχα την εξής αγωνία: πώς γίνεται να κάνεις ένα παιδί, που συνήθως βλέπει τη γλώσσα σαν ένα ακόμη σχολικό μάθημα με ασκήσεις, περίπλοκους κανόνες και πρόχειρα τεστ ή διαγωνίσματα, πώς να κάνεις αυτό το παιδί να πλησιάσει τις λέξεις σαν κάτι ζωντανό, εύπλαστο, πολύχρωμο, ένα κουτί για παράδειγμα, με χρώματα τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει για να εκφράσει τον εαυτό του με τρόπο μοναδικό. Εκεί προσπάθησα να δώσω το βάρος: σ’ αυτή τη «συνάντηση» του παιδιού με τη γλώσσα κάτω όμως από διαφορετικές συνθήκες από αυτές του σχολείου, έτσι ώστε να αυτή η συνάντηση να έχει κάτι απ’ τη χαρά και το ξάφνιασμα της πρώτης φοράς.

Για να γίνει αυτό πραγματικότητα διάλεξα να αφήσω πίσω το επάγγελμά μου, αυτό της φιλολόγου, και να επιστρατεύσω άλλες μου πλευρές και εμπειρίες. Σίγουρα, η συγγραφή βιβλίων, η φωτογραφία και το κολάζ που μ’ έχουν απορροφήσει κατά καιρούς, με το βάρος να πέφτει τα τελευταία δέκα χρόνια στη συγγραφή, μου έδωσαν ιδέες καθώς με έκαναν να σκύψω πάνω στον τρόπο που εγώ δημιουργώ εικόνες χρησιμοποιώντας πότε λέξεις πότε φωτογραφίες ή ζωγραφιές και πώς όλα αυτά τα δημιουργικά εργαλεία μπορούν να συνδυαστούν για να «εκφράσει» κάποιος τον εαυτό του, όπως έλεγα και πιο πριν αλλά και για να «επικοινωνήσει». Γιατί το ζητούμενο σε όλες τις τέχνες, όπως και στην ίδια τη ζωή, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι μόνο η έκφραση αλλά και η επικοινωνία. Η μια αποτελεί προϋπόθεση της άλλης. Αυτό, αν και ίσως λίγο θεωρητικό και ασαφές, γίνεται βιωμένη εμπειρία στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής όπου τα παιδιά δημιουργούν ιστορίες και τις μοιράζονται μεταξύ τους, εμπνέονται το ένα απ’ τ’ άλλο, αλληλοσυμπληρώνονται.

Στη διάρκεια αυτών των έξι δίωρων συναντήσεων που θα περιλαμβάνει το συγκεκριμένο εργαστήρι των LUDENS LABS στη Διδότου, τα παιδιά θα δουλέψουν αρχικά προφορικά, παροτρυνόμενα με διάφορες τεχνικές να χρησιμοποιήσουν αυθόρμητα και δημιουργικά τη φαντασία τους. Στη συνέχεια ο προφορικός λόγος θα παραχωρεί τη θέση του στο γραπτό, ένα είδος που απαιτεί διαφορετικές δεξιότητες και καλλιεργεί την οργάνωση του λόγου, τη σύνθεση, την πειθαρχία σε διαφορετικές επικοινωνιακές απαιτήσεις. Στόχος είναι τα παιδιά να γράψουν τις δικές τους ιστορίες. Ιστορίες εμπνευσμένες από μια ή περισσότερες εικόνες, μια ή περισσότερες λέξεις, μια μουσική φράση, ένα χαρακτήρα, ένα όνειρο ένα όνομα.

Τώρα που το σκέφτομαι είναι ψέμα αυτό που είπα πρωτύτερα, ότι σε αυτή τη δραστηριότητα θα αφήσω πίσω μου το επάγγελμά μου της φιλολόγου. Από τη φιλόλογο θα κρατήσω την εκπαιδευτικό. Κι απ’ την εκπαιδευτικό, το κομμάτι της που έχει να κάνει με την αγάπη για τα παιδιά. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή για μένα, στο εργαστήρι που σας έλεγα, πριν λίγα χρόνια, ήταν τα παιδιά που με περίμεναν έξω απ’ την τάξη, πριν ακόμα χτυπήσει το κουδούνι «για μέσα», όπως με έβλεπαν να πλησιάζω έτρεχαν κατά πάνω μου και με αγκάλιαζαν. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τα παιδιά, όπως το βλέπω τώρα, ήταν ότι η «πέτρα» που έπεσε στη «λίμνη» του μυαλού τους, σύμφωνα με την εικόνα του Ροντάρι προκάλεσε στην πτώση της όχι μόνο ατέλειωτους κύκλους αλυσιδωτών ιστοριών αλλά και την απόλαυση ότι αυτούς τους κύκλους τους φτιάξανε και τους απολαύσανε τα ίδια τα παιδιά, μαζί.

Άλλωστε, εκτός από έκφραση κι επικοινωνία, ίσως και πάνω απ’ όλ’ αυτά η λογοτεχνία δεν είναι αυτό κυρίως;  Απόλαυση;

Έλενα Μαρούτσου – Φεβρουάριος 2009